Przepisy Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych i uchylającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE będą stosowane już od kwietnia 2024 r. AFIR, którego projekt został po raz pierwszy zaproponowany przez Komisję Europejską w ramach pakietu „Fit For 55”, to potencjalnie najważniejszy akt prawny stymulujący rozbudowę sieci stacji ładowania w państwach członkowskich. Realizacja wymogów nowego rozporządzenia to wielkie wyzwanie dla wszystkich interesariuszy. W celu wyjaśnienia najważniejszych przepisów, F5A na zlecenie PSPA, przygotowało przewodnik infograficzny po AFIR.
W odróżnieniu do dyrektywy 2014/94/UE, AFIR będzie obowiązywał bezpośrednio w każdym państwie członkowskim – również w Polsce – bez potrzeby implementacji. AFIR nakłada na każde państwo członkowskie bardzo ambitne wymagania, z których kluczowym jest obowiązek wzrostu łącznej mocy ogólnodostępnych stacji ładowania na każdy nowo zarejestrowany samochód całkowicie elektryczny (o 1,3 kW) oraz każdą nowo zarejestrowaną hybrydę typu plug-in (o 0,8 kW). Biorąc pod uwagę prognozowany, bardzo dynamiczny rozwój rynku e-mobility w Polsce oznacza to, że do 2025 r. moc infrastruktury ładownia w Polsce będzie musiała wzrosnąć ponad 2-krotnie względem końca 2023 r.
AFIR przewiduje również obowiązek intensywnej rozbudowy infrastruktury ładowania wzdłuż sieci TEN-T. W sieci bazowej TEN-T do 2025 r. co 60 km na każdym kierunku podróży mają być rozmieszczone przeznaczone dla samochodów osobowych i dostawczych ogólnodostępne strefy ładowania o mocy co najmniej 400 kW. Do 2027 r. moc takich stref będzie musiała wzrosnąć do co najmniej 600 kW. Podobne wymogi dotyczą sieci kompleksowej TEN-T (z terminami granicznymi ustalonymi na lata 2027, 2030 oraz 2035).
Ponadto, AFIR będzie stanowił impuls przyspieszający rozbudowę infrastruktury ładowania dla elektrycznych samochodów ciężarowych (eHDV). Przepisy rozporządzenia obejmują m.in. wymóg pokrycia do końca 2025 r. co najmniej 15% długości sieci bazowej TEN-T (na każdym kierunku podróży) strefami ładowania dla eHDV o mocy co najmniej 1,4 MW każda. Do końca 2027 i 2030 r. wymogi w tym zakresie mają zostać odpowiednio podniesione. Analogiczne obowiązki obejmą sieć kompleksową TEN-T (z odpowiednio mniejszymi wymaganiami na lata 2027 oraz 2030).
AFIR przewiduje również, że w punktach ładowania uruchomionych po 6 miesiącach od wejścia rozporządzenia w życie operatorzy zapewnią możliwość płatności ad hoc przez co najmniej czytniki kart płatniczych, urządzenia do płatności bezdotykowych lub urządzenia korzystające z internetu i umożliwiające bezpieczne płatności np. QR. Dodatkowo, wszystkie takie punkty będą musiały być podłączone cyfrowo i zapewniać możliwości inteligentnego ładowania (to ostanie dotyczy również punktów, których remont rozpoczął się po 6 miesiącach od wejścia AFIR w życie). Rozporządzenie zawiera ponadto obowiązek zapewnienia w sposób jasny i łatwy dostępu do informacji o cenach (ad hoc) za usługi ładowania, w tym o wszystkich składnikach ceny, na wszystkich ogólnodostępnych stacjach ładowania. Użytkownicy samochodów elektrycznych powinni znać ceny przed rozpoczęciem sesji ładowania i mieć możliwość łatwego ich porównywania. Co istotne rozporządzenie nakłada na każde państwo członkowskie obowiązek przygotowania i przedstawienia Komisji Europejskiej do 2025 r. propozycji krajowych ram polityki w zakresie rozwoju rynku w odniesieniu do paliw alternatywnych w sektorze transportu i rozwoju właściwej infrastruktury.
–
